Pierwsze opublikowane omówienie dwójkowego systemu liczbowego należy do hiszpaÅ„skiego kapÅ‚ana Huana Karamiuela Lobkowica (1670 r.). Powszechnie uznaje siÄ, że autorem arytmetyki dwójkowej jest niemiecki matematyk Gottfried Wilhelm Leibniz (1646-1716). W roku 1697 opisaÅ‚ reguÅ‚y arytmetyki dwójkowej. Na cześć swojego odkrycia Leibniz wybiÅ‚ medal z obrazem pierwszych szesnastu liczb naturalnych w dwójkowym systemie liczbowym {0, 1, 10, 11, 100, 101, 110, 111, 1000,1001, 1010, 1011, 1100, 1101, 1110, 1111}.Wieloletnie osobiste doÅ›wiadczenie w przygotowywaniu wykÅ‚adów odnoÅ›nie architektury komputerów i sieci na uniwersytetach Rosji, BuÅ‚garii, Chin i Polski byÅ‚o powodem powstania niniejszej książki. W ramach danego podrÄcznika autor spróbowaÅ‚ znaleźć niejaki «zÅ‚oty Å›rodek» pomiÄdzy matematycznie Å›cisÅ‚Ä… prezentacjÄ… arytmetyki, tworzÄ…cÄ… poważne przeszkody u studentów specjalnoÅ›ci inżynieryjnych, a niesÅ‚usznie uproszczonym spojrzeniem przy prezentacji algorytmów operacji arytmetycznych.